درون - بیرون

مادرون را بنگریم و حال را    -    نی برون را بنگریم و قال را

از معنای شعر فوق در می یابیم که انسان یک واقعیت درونی دارد حس و حالی درونی دارد  و یک وا قعیت اظهاری و بیرونی دارد و زبان و مفاهیم و کلمات بیرونی که بیان کننده  اظهارات او است.

  مثلا شخصی می گوید به من کمک کنید من نیازمند هستم انسان وقتی به سیمای او توجه می کند می بیند او ظاهرطبیعی  و پوست شاداب و سلامت دارد بدنی سالم و قوی دارد در دل خود شک می کند چطور این فقیر و نیازمند است ماشاءالله از من هم سرحال تراست .

برعکس شخص دیگری  به ما می گوید من حالم بسیار خوب است و آماده انجام هر کاری هستم ولی می بینیم رنگ زرد و چهره ای نحیف دارد به نظر بسیار ناتوان  و گرسنه و نیازمند است .   < رنگ رخساره خبر می دهد از سر درون >

افرادی که چهره قرمز دارند بیشتر عصبی و عصبانی هستندو دارای فشار خون بالا می باشند.

جسم ما رابطه ای قوی با روان ما دارد معمولا انسان های سالم روان آرام دارند و انسان های عصبی روان پریش اند و اضطراب و استرس دارند.

گاهی ما می گوییم عالم درون  و عالم برون

شاید عالم درون آخرت است و عالم برون دنیا و طبیعت است .

خانه از پای بست ویران است     -   خواجه در فکر نقش ایوان است

ما اگر خانه ای متوسط با زیربنای محکم داشته باشیم بهتر است تا خانه ای بزرگ و پر نقش و نگارداشته باشیم ولی با زیرساخت معیوب و فرسوده

قدیم ها کمونیست ها می گفتند اقتصاد موتورجامعه و زیربنای جامعه است  و فرهنگ روبنای جامعه است دین روبنای جامعه است .

آقای خمینی در پاسخ گفته بود اقتصادمنطق  حیوان است  مال خر است. توحید زیربنای جامعه انسانی است .

عالم درون چیست ؟ نوشته عباس تسویری 1958

از دوران دبیرستان در باره عالم درون و عالم بیرون در پیش خودم سوال داشتم .

تا اینکه در ( مرحله اول ) روزی این شعر مولانا را خواندم :

ما درون را بنگریم و حال را                    نی برون را بنگریم   و  قال را

حالات روانی      ما      مانند   غم   .  شادی  .  تعجب  .  هشیاری  .  عصیان  .  پذیرش  .نفرت   .  تسلیم  . غرور  . حسادت .  تواضع  .  خشم  .  ترس . در درون ما هستند شاید جلوه های بیرونی نیز داشته باشند . در مورد عالم بیرون نیز منظور آن چیزی که ابراز می شود یا گفته می شود .

مولوی میگوید اگر کسی بگوید ترا دوست دارم . فقط به گفته او توجه ندارم بلکه رفتار های دیگرش را نیز می بینم و جویا می شوم.

من شعر فوق را به دو جور دیگر در نظر گرفتم .

گه درون را بنگریم و حال را / گه برون را بنگریم و  قال را

هم درون را بنگریم و حال را / هم برون را بنگریم و قال را

در (مرحله دوم ) جایی خواندم :

ویژگی های ظاهری شخص  - مثل نام   .  نام خانوادگی

شهر تولد . سال تولد . عکس  .  تحصیلات  .  پدر و مادر . ثروت  . ماشین .   زبان  .شکل و  صفات ظاهری . بیرونی.

ویژگیهای باطنی  . مثل . خوش اخلاقی - چرب زبانی - فریبکاری .  تظاهر .  استعداد - ظرفیت  -  توجه -    ترس ها . نفرت ها . صفات درونی است .

در مرحله سوم  جایی خواندم :

قوانین یک جامعه چون  تصویب مجلس و پارلمان  است و ملاحظات اجتماعی دارد . در واقع  از لحاظ انسان  قانون یک اجبار بیرونی است  . مثلا ممنوعیت تردد اتوموبیل در مقابل چراغ قرمز  یک قرارداد اجتماعی و بیرونی است .

اما قوانینی که بر وجود ما  خصوصا تن ما حاکم است  قوانینی  درونی است .  ما به اقتضای تن خویش نباید از بلندی سقوط کنیم  . نباید در دریا بیفتیم  - لطافت نسیم بر

لامسه - آفتاب داغ برپوست -  تیزی سرما  -   بوی خوش - بوی بد  -  مزه ترش و شیرین و تلخ   - تصاویر و مناظر زیبا  و چشم نواز  - و موسیقی  -

عید نوروز 1398پیشا پیش مبارک

یا مقلب القلوب والابصار یا مدبرالیل والنهار یا محول الحول و الاحوال حوّل حالنا الی احسن الحال

یکی از آخرین نکاتی که در سال1397 آموختم این بود که محتوی هر فرهنگی در زبان آن فرهنگ است و ترجمه آن بسیار سخت و گاهی ناممکن است و بسیاری گمراه کننده است بهتر است هر فرهنگی را دوست داریم تا اندازه ای زبان آن را فرابگیریم به نظر من یادگیری زبان  و ادبیات فارسی و انگلیسی و عربی بسیار برای هر دانشجویی لازم است اگر من به چهل سال برمی گشتم حتما زبان های زیادی  می آموختم از دکتر ایزوتسو توشیهیکو فرزانه ژاپنی و اسلام شناس وایران شناس یاد می کنیم امیدوارم سال پرباری داشته باشیم وهمدیگر را حمایت نموده فراموش نکنیم