توجه های خویش

توجه :   به توجه های خویش    .      توجه به سلامتی جسم و روان  . به خواب و خوراک . به آب و پوشاک .به حفظ سلامتی و حفظ هدفداری .توجه به مسکین و یتیم  .به حق و حقوق .به صبر در رسیدن به هدفها .توجه به نزدیکان و دوستان . به مادر و پدر . به همسر و فرزند .به برادر و خواهر . به کار به تفریح . به طاعت پروردگار به دعا . به علم و به معرفت  .( وقتی شناسایی و شناخت عمیق شود همراه ادراک است وآن حصول معرفت است پیدایش حضور  . گنج  حضور در محضر خدا محضر حق )

توجه به آرامش های درونی  و آسایش های بیرونی . توجه به خدای رحمن و رحیم .توجه به اینکه ما ذره ای بیش نیستیم اما با خلقتی عظیم  (فتبارک الله احسن الخالقین ) توجه کنیم به اندازه به حساب  به عشق به احساس .به بی حساب بخشیدن . عفو کردن .و توقع نداشتن از دیگران .توجه کنیم به ادب در همه حال و همه کار .به تقوی و خویشتنداری . به شرف به انسانیت . از جو و  گریزان شدن جوسازی نکردن .احترام به خواسته دیگران .خویش بودن و خویش ماندن .هدفداری و تعالی . کسب علم و بینش . بزرگداشت استاد و معلم .توجه به پیشگام . احترام به همه . احترام به اشیاء حتی . احترام به عالم .

توجه به ساحت نظر و عقل نظری . احترام به ساحت وجود و به عقل عملی . احترام به زندگی . به حیات همه حتی مورچه . به هوا به زیست بوم . حمایت از پاکی  پاکیزگی و دوری از آلودگی و گناه . به شرف به آزادگی . به آزادی و مدارا . به میهن به آبادی  . احترام و عشق به انسان ها به همه زن مرد کوچک و بزرگ . به درون و بیرون - به حس و احساس .به اولاد آدم . به فرهیختگان و به پیامبران

به ایثارگران و کسانی که دیگران را بر خویش ترجیح دهند.به شهدای علم و آزادی . شهدای عدالت و زیبایی .