سید مرتضی جزایری

علامه سید مرتضی جزایری دوموضوع را توجه ویژه ای داشت یکی معجزه را قبول نداشت و می گفت معجزه برای هیچ دینی فایده نداشت مثال حضرت موسی  (ع) می گفت بنی اسرائیل هیچ بهره ای از مار شدن عصای موسی نبرد و تمام کسانی که با دیدن اژدهای عصای موسی ایمان آورده بودند بعدا با گوساله سامری ایمان خویش را از دست دادند.

در مورد معجزات حضرت عیسی (ع) مثل زنده شدن مردگان و شفا یافته گان نیز می گفت ایمان آورندگان از حواریون که برتر نبودند.حتی حواریون عیسی نیز خیانت کردند و عیسی را به سربازان حکومت روم لو دادند.

در مورد پیامبر اسلام هم معجزه ای قائل نبود .و می گفت اصلا هر کسی معجزه ای کرد دلیل نمی شود حرفش درست باشد .

او می گفت الان در کشور هند و چین و ......ادیان دیگر افراد زیادی کرامت می کنند ولی یک مشت حرف مفت می زنند .نمی شودبه خاطر کار عجیب او  آن حرف ها را پذیرفت .

در ترجمه آیات نیز والشمس و ضحیها را می گفت صحیح نیست بگوییم قسم به خورشید (معنی ندارد خدا به خورشید قسم بخورد )

دوم اینکه علامه جزایری می گفت دفاع از دین معنی ندارد . می گفت شاید کتب و استدلالات  علمای کلام در قدیم فایده داشت ولی امروزعلم کلام  اصلا قابل قبول نیست ما بیا ییم از خدا دفاع کنیم از وجود خدا دفاع کنیم از نبوت دفاع کنیم  پیامبران و خدا نیازی به دفاع ما از خود ندارند .

فطرت انسان آیینه تمام نمای دین بوده و هست.و تمام مطالبی که خداوند درباره خوبی ها و بدی ها گفته است از فطرت انسان قابل کشف است .

او می گفت برخی از روشنفکران دینی نیز روش دفاع از دین را به هر قیمتی انتخاب نموده اند.

اصلا دین احتیاج ندارد ما از آن دفاع کنیم. دین همان فطرت ماست .

همه انسان ها در شرق و غرب عالم دارای فطرت مساوی و الهی هستند.ایشان می گفت اینکه ما بگوییم کافر نجس است اشتباه است انسان بما هو انسان پاک است.

این حرف بچه گانه ای بیش نیست .

قدرت مداری یا انسان مداری -نوشته تسویری1958

وقتی به افراد پیرامون خویش توجه می کنیم از کودک تا پیر-مرد و زن تمام توجه و انرژی خویش را برای پاسخ به نیاز های خویش قرار می دهندو چون جهان نظم و حساب و قوانینی دارد تلاش می کنند یا با کسب قدرت و توانایی به مقصد برسند یا اینکه از قدرت دیگران کمک بگیرند.

انجام امور شخصی حتی به آشنایی با امور و مسایل پیرامون نیاز داردبالاتر از مسایل جزیی برای هدف های بزرگ نیز قدرت علم و تکنولوژی وپول نیاز است.

از قدیم انسان ها به دنبال کسی بودند که قدرت بالا دارد و از توانایی های او بهره می بردند.

البته انسان در این مسیر فقط با واقعیت ها مواجه نبود بلکه سوءاستفاده کنندگان و شیادان ادعای قدرت دارند و دیگران را پیرو خویش می کنند و خود بهره می برند.

آقای سیدمرتضی جزایری رحمت الله علیه می گفت ببینم اگر شما کسی را ببینید که کار عجیبی می کند حاضرید دنباله رو او شوید یا هر چه گفت بپذیرید؟

مثلا یک نفر روی آب راه رود هر چه بگوید شما قبول می کنید یا اینکه معیار شما عقل و منطق است .

او با معجزه کاملا مخالف بود و تفسیری خاص از معجزات داشت مثلا می گفت اگر کسی عصا بیندازد و عصا تبدیل به مار و اژدها شود قادر است هر کاری انجام دهد ؟

پیامبران می خواستند قدرت انسان را به او بفهمانند نه اینکه خودشان برای دیگران کاری کنند .

ما انسانها باید بدانیم روابط صحیح و انسانی چیست و رحم و مروت چیست گذشت چیست عیب پوشی چیست عذر پذیری چیست همت چیست تربیت چیست.

اگر ما ندانیم چگونه باید رفتار کنیم چگونه خود خواه نباشیم و حقوق همه چیز و همه کس را رعایت کنیم قدرت صرف شاید ما را از هدف هایمان دور کند.

عشق و محبت با دیگران و دوری از عداوت و ستم به دیگران مهمترین اهدافی است که در مسیر آنان انسان تربیت و شکوفا می شود.

البته در مسیر زندگی ما خواهیم یافت که اصل صفات خوب در فطرت ما است و عدم پذیرش ظلم و صفات بد نیز در فطرت مااست.