دو نکته در باره دو مفهوم ( بیان - امی )

پیرو بررسی مسائل شناخت ذهن و تدقیق در مفاهیم پیش نیاز درک قرآن کریم به معنای جدید دومفهوم قرآنی رسیدم که شایدبرداشتم  درست باشد و شاید نه ؟

اولین مفهوم  بیان در سوره الرحمن است .بسم الله الرحمن الرحیم . الرحمن علم القرآن خلق الانسان  علمه البیان - سالها در دلم سوال داشتم که بیان چه معنی دارد؟بیان معنی زبان دارد ؟

مفسرین گفتند بیان یعنی زبان محاوره انسان   - لابد زبان لفظی و اعتباری و قراردادی است زبان  گفتگو درباره مفاهیم و تعریف  وجود و هستی است  همان زبان خواندن و نوشتن -زبان شنیداری  - از جمله حروف -الفاظ و اسماءو  افعال ( کلمات ) 

من با توجه به روش علمی بررسی قرآن توسط  دکتر رستگار فکر کردم پیدایش  زبان که یکشبه و دفعی خلق نشده است  و فرآیند و پروسه ای دارد.

حتما  انسان ها در آغاز پیدایش خویش زبان  قراردادی و اعتباری نداشتند و فقط اصوات قرادادی - و الفاظ  تصویری - و خط میخی بوده است .

کم کم در مغز انسان تصاویر اشیاء تشکیل شده است . در واقع نیمکره سمت راست مغز او  بیشتر فعال بوده است . بعدها بر اساس تشکیل خانواده و اجتماع بشری  الفاظ قرار دادی پدید آمدند. و مانع افزایش شناخت با نیمکره راست شدند. دقت کنیم کودک انسان که متولد میشود علمی ندارد ولی کم کم بصورت تصویری اشیا و افراد را می شناسد شاید ابتدا از بوی مادرش او را می شناسد و از صدای قلب او آرامش دارد.

کم کم  اورا به اسمی صدا می کنند و او درمی یابد که هر چیزی اسمی دارد و نیمکره چپ مغز او مفاهیم و الفاظ ( شنیداری ) را سازماندهی می کند آقای دکتر حسن فراهانی می گفت کودکان چهار ساله میتوانند چند زبان براحتی بیاموزند .

پس تا چهار سالگی او بیشتربا  تصاویر اجتماع و وجود واقعی دیگران ارتباط برقرار می کند یعنی در پروژه علامه پروری دکتر شاید تقویت آموزش کودک از طریق تقویت  نیمکره سمت راست مغز  او مورد نظر است.

خلاصه به نظر من اگر کسی در سوال پرسید تعریف بیان چیست از او سوال می کنیم منظور شما کدام بیان است . بیان تصویری انسان را می پرسید  یا بیان لفظی و خواندن و نوشتن او که مربوط به نیمکره چپ است .

به نظر من بیان در سوره الرحمن  - همان بیان تصویری است که پایه بیان لفظی نیز می باشد.

دومین مفهوم مفهوم امی است.

اگر چنانچه کودکی در ابتدای زندگی اش در شرایطی باشد که مغز او کامل رشد کند خصوصا نیمکره راست مغزش - به او  نام کودک امی می دهیم یعنی کودکی که مغز ابتدایی اش درست توسط مادر و خانواده  اش با بیان تصویری رشید شده است .

احتمالا پیامبر اسلام همان سیست شناسایی عینی و واقعی و تصویری را ادامه داده است  و افراد را از رفتار و اعمالش قضاوت می کرده است نا از راه ادعا و کلمات و اعتباریات اجتماعی  - و این خودش یک امتیاز مثبت بوده است .

البته این مطلب یک پیشنهاد است که مایلم دوستان با نقد خویش پرورشش دهند.

در برنامه های زندگی پس از زندگی  شخصی می گفت در عالم برزخ هر کس را فقط به نامش صدا میکنند در آن عالَم نام فامیلی و سمت و اعتبارات اجتماعی وجود ندارد.

مثلا کسی دکتر باشد او را دکتر صدا نمی کنند . اگر در این دنیا شاه بوده اورا به نام شاه صدا نمی کنند فقط همان نام کوچک او معتبراست.