در وصف پدر و مادر

قبلا در یکی از پست های قبل وقتی صفات رحمان و رحیم را توضیح میدادم . نوشتم رحمن یک محبت عام و تام است که بلا شرط است . ( مثل محبت مادر ) و رحیم یک محبت خاص است که باید درخواست ما باشد و در پاسخ آن به ما این محبت تحویل می شود .( مثل محبت پدر ) که مشروط است . یادم می آید وقتی کاری بدی می کردم پدرم با ناراحتی به من می گفت : من بچه نمی خواهم  من آدم می خواهم . یعنی تو باید خلاف نکنی تا من باتو خوب باشم .

اخیرا نوار تفسیر سوره یس توسط استاد سید محمد جزایری را گوش می کردم . در معنی و تفسیر آیه 14 اذ ارسلنا الیهم اثنین فکذبوهما......هنگامی که برای آنان دو پیامبر فرستادیم  آنان تکذیبشان کردند . ایشان گفتند این دو پیامبر که ابتدا خداوند مهربان برای انسان فرستاده است . پدر و مادر می باشند آنان از بدو تولد ما  را ( فرزندان ) انذار و بشارت می دهند که اگر فلان کار را انجام دهی  دچار فلان مصایب می شوی و اگر فلان کار را انجام دهید به سلامت و سعادت و شادی  خواهید رسید.

من کمی دقت کردم  به این نتیجه رسیدم مادر ( شاید هر زنی مثل   خواهر  یا  خاله و ....  ) و پدر  ( شاید هر مردی  مثل  برادر یا عمو و ..... ) یعنی انسان ها از بچگی از جنس مخالف خویش پیام های خاصی دریافت می نماید که حالت ذکر و تذکر دارد .

و خلقت انسان در دو جنس از آیات الهی می باشد.

درک مادران و اقدامشان  دلسوزانه است . و درک پدران و اقدامشان به صورت  تدبیر و با حساب و کتاب است.

دو نیمکره مغز انسان هم مختلف اقدام می کنند یکی بصورت ریاضی عمل می کند و نیمکره دیگر بصورت احساسی و هنری درک و اقدام دارد.