بالاترین شکل هوش انسانی

فیلسوف هندی کریشنامورتی  

می گوید مشاهده ی بدون ارزیابی بالاترین تجلی هوش انسانی است

هنگامی که مطلبی را می خوانیم همان لحظه مشغول ارزیابی می شویم 

برای بیشتر مابسیارمشکل است که مشاهده بدون قضاوت بدون نقد و بدون فرم های دیگری از 

تحلیل دیگران و رفتارشان داشته باشیم

آقای محمد جعفر مصفا در کتاب تفکر زائد می گوید

 نوعی نگرش و تفکر باب شده که می توان به آن

تفکر  تعبیر  و تفسیر کردن گفتار و رفتار دیگران نامید

مثلا بچه ای دلش می خواهد از خوراکی خودش به دوستش بدهد

بعضی می گویند عجب بچه سخاوتمندی است

بعضی می گویند عجب بچه هالویی است خوراکی خود را به دیگری می دهد

مثلا مادری به بچه اش توجه می کند بعضی میگویند

چه مادر خوب و وظیفه شناس است

دیگری می گوید این مادر با این کار بچه را لوس می کند

اصلی ترین ابزار تفسیر و تعبیر مقایسه است که نا به جا می باشد

اگر بچه ای خودش دلش بخواهد خوراکی خویش را بدیگران تعارف کند

 نباید برایش صفتی بسازیم چون صفات دائمی هستند 

در صورتی که همین بچه شاید روزی دیگر دلش نخواهد غذایش را تعارف کند

مادر هم همینطور روزی شاد وسر حال است بیشتر به بچه توجه می کند

شاید روزی که حوصله ندارد و کار دارد حواسش به نیاز های بچه نباشد

آقای مصفا می گوید ما نباید صفت سازی کنیم وبه دیگران القاءصفت کنیم

چرا که به این وسیله آزادی آن شخص را می گیریم و  او خود را مجبور می بیند

همیشه ودر همه حال یک گونه رفتار کند تا واجد آن صفت باشد