همه میدانند در انسان ادراکات حواس پنجگانه مشترک هستند دیدن ها با چشم - خواندن با چشم -شنیدن با گوش -دیدن با گوش -همراهی صداها با تصاویر- چشایی - بویایی - پوست که ( منشا درک سرما -گرما نرمی -زبری صافی - تیزی لمس آرام یا پرفشار-درک ضربه -حس نسیم و حس باد و ......)
ولی عواطف و احساسات مختلف اند مثل احساس و ادراک درد - احساس ترس - احساس شادی - احساس ایمنی - احساس کنجکاوی - احساس غم - .........
شناخت بیرونی پدیده ها بر اساس حس ها می باشند شناخت درونی و قلبی پدیده ها بر اساس احساسات می باشند.
حواس محدودند ولی احساسات نامحدودند.بعضی انسان ها احساسات محدود دارند ولی اغلب مردم حساسات نامحدود دارند شعرا و ادیبان بسیار احساسات ویژه دارند.
یک سری از احساسات ما بر اساس نیاز های مادی تن ماست . مثل احساس گرسنگی و احساس تشنگی و احساس خستگی و احساس تنهایی و احساس غربت و احساس نداشتن پدر یا مادر - احساس یتیمی -احساس جدایی -احساس ناچاری یا بیچارگی -احساس فقر - احساس بی خانمانی -احساس بی لباسی - احساس عریانی -احساس مریضی - احساس سلامتی
احساساتی که ویژه انسان ها است.
احساس زورگویی دیگران - احساس محبت دیگران -احساس همدردی دیگران - احساس بی نیازی - احساس استغناء -احساس احترام -احساس آزادی -احساس تواضع
احساس تکبر- احساس سخاوت - احساس خساست -احساس ترحم - احساس فریب - احساس غلو - احساس حقارت - احساس تشخص - احساس زرنگی - احساس شیطنت -احساس دفاعی - احساس رهبری -احساس هنری - احساس ملی - چو ایران نباشد تن من نباد -احساس انسانی - احساس هویت ذهنی احساس من بودن
احساس علم - احساس حلم -احساس ابتکار - احساس هدایت - احساس مسئولیت - احساس غلبه و پیروزی - احساس مغلوبی و شکست