احساس های ملی

احساس انسان بودن 

احساس وطن دوستی

احساس ما می توانیم

احساس لزوم دفاع نظامی

احساس یگانگی و وحدت

احساس لزوم عدم تخریب همدیگر

احساس وظیفه شناسی

احساس لزوم برنامه ضد ظلم

احساس صرفه جویی آب وبرق و گاز

احساس نیاز به روشنایی آگاهی

احساس لزوم وفای به عهد

احساس لزوم امانتداری

احساس پلیدی دروغ و خیانت

احساس عفت حیا وپرهیز از تجاوز

احساس لزوم تلاش برای آزادی

احساس لزوم تلاش برای خوشبختی

احساس لزوم تلاش برای عاقبت بخیری

احساس حضور در هستی

احساس نظارت خداوند مهربان

احساس لزوم تلاش برای رحم و عدم بی رحمی

........................................................

نکته مهم در بینش انسان نوشته تسویری1337

آقای سید مرتضی جزایری می گوید:

تصوری که حس به ما می دهد این است که بزرگ ها از ریز ها تشکیل شده اند. این در صورتی است که مستقل از ذهن شما بودنی ها باشند.ولی اگر مستقل از ذهن شما هیچ بودنی نخواهد بود .درست قضیه عکس می شود. که  همه ریزها از درشت ها ساخته می شوند.

وان من شی الا عندنا خزائنه وما ننزلها الا بقدر معلوم - این تنزل مثل تنزل انسان است در عالم فرقی ندارد.این تنها در مقام فعل نیست .وقتی شما کم کم بیائید در درون این تعین آفرین که انسان است .که بدون آن هیچ چیز قابل فرض نیست .بیرون از خواستگاه های ناشی از باور تن اش - وقتی دقت کنید.

 این یک تجلی صفت است.- امکان ندارد تصور خلاف اینکه - همیشه  یک فرض محدودی پشت اش یک فرض نامحدود ایستاده است . آدم خیال می کند خودش دارد رحم می کند نه ! حضرت رحیم است که دارد رحم می کند.آدم خیال می کند که خودش دارد کرم می کند نه !حضرت کریم است دارد کرم می  کند. و براساس این بحث وقتی حق متجلی میشودبر خودش . در مراتب ظاهر می شود.پس در یک مرتبه تمام دارد تجلی می کند. یک جا صورت تمام تجلی می کند یک جا چشم تمام تجلی می کند .

غزل شمارهٔ ۳۸۰

 

بارها گفته‌ام و بار دگر می‌گویم

که من دلشده این ره نه به خود می‌پویم

در پس آینه طوطی صفتم داشته‌اند

آن چه استاد ازل گفت بگو می‌گویم

من اگر خارم و گر گل چمن آرایی هست

که از آن دست که او می‌کشدم می‌رویم

دوستان عیب من بی‌دل حیران مکنید

گوهری دارم و صاحب نظری می‌جویم

گر چه با دلق ملمع می گلگون عیب است

مکنم عیب کز او رنگ ریا می‌شویم

خنده و گریه عشاق ز جایی دگر است

می‌سرایم به شب و وقت سحر می‌مویم

حافظم گفت که خاک در میخانه مبوی

گو مکن عیب که من مشک ختن می‌بویم.

 ساختار های این عالم همیشه طوری بوده است که بزرگ تحویل ( در درک جزءاش ) به کوچک می شود .دریا از رودخانه ها تشکیل می شود  -رودها از جوی ها - جوی ها از چشمه سار ها - و آنها ترکیبی از قطرات آب هستند. .... که همه حالا دریا شدند .

ولی دقیقا در باطن عکس آن است .به این معنی که اگر ذره ای در کسی خوبی هست آن گوشه ای است از خوب مطلق.

آدم اگر خوب هست حتما تسلیم خوبتر است.

من اشتباهی زید را جای عمرو گرفتم -اگر من به زید بدهکار بودم به عمرو پرداختم  . من در امانتداری ام خللی  وارد نشده است.

سنگ ترازو را به اشتباه دوکیلو را به جای سه کیلو گذاشتم .من خیانت نکردم مطفف نیستم کم فروشی نکرده ا م .

برترین امانت چیست؟

کسی می گفت برترین امانتدار خاک است 

وقتی در خاک دانه گندم بکاری و به او آب دهی  از آن گندم  بروید

اگر    دانه جو    بکاری  از آن جو     می روید

اگر هسته  میوه ای بکاری درخت آن میوه بوجود می آید

در عرف امانتداری یعنی همان امانت را صحیح و سالم تحویل دهی

اگر به شما شی ارزشمندی تحویل دهند همان را پس از مدتی بازگردانی ادای امانت است

اما اگر کسی به شما دو گوسفند تحویل دهد وچند سال بعد از شما مطالبه کند باید زاد و ولد آنها را هم تحویل دهید

فطرت انسان امانت خداوند و برترین امانت به انسان است

انسان با سعی و تلاش شاهد شکوفایی آن می شود و خداوند شاکر آن

هسته شخصیت انسان فطرت و  تلاش برای شکوفایی و رشد آن است

امامان و بزرگانی چون لقمان ملکه سبا

نلسون ماندلا

گاتدی 

کریشنامورتی

توشیهیکو ایزوتسو

مولوی

علامه جعفری

دولابی

مصطفی چمران

مهدی بازرگان

سید محمود طالقانی

دکتر قریب

محمد مصدق

شهید مدرس

دکتر فاطمی

.................