آیا تغییرات نهائی ( تغییرات بی برگشت ) و دائمی داریم؟

دانشمندان جامعه شناس توجه نمودند که تغییرات انسانی نهایتن انضمامی است 

و در ماهیت انسان تغییری اساسی نخواهد گزارد و چنانچه ورق برگردد انسان نیز همان هست

یعنی رشد اخلاقی و علمی یک جامعه تثبیت شدنی نیست و اگر مراقبت نباشد برگشتنی است

اگر بخواهیم به اصل فلسفی توجه کنیم خالق ما خواسته است ما دائم در گذار باشیم و تلاشگر

از قدیم می گفتند ابتدای ازدواج خانم ها بخشی از اخلاق خود را بروز نمی دهند تا بچه دار شوند

به قول امروزی ها کارمند رسمی شوند و  دیگر ماندن و بقاء رابطه آنها ضروری شود

من اخیرا توجه کردم که ماهیت قدرت های مادی در قانون فوق قابل توجه است 

یعنی افراد می خواهند دارای ثروت و مالکیت شوند تا صاحب نفوذ شوند

اما خاصیت معرفت و معنویت در آن است که انسان همیشه آماده است از صفر شروع کند

همیشه حاضر است از نو یاد بگیرد و  از دست دادن هرچیزی را خطر و پایان کار نمیداند

انسان طالب قرار و شجره الخلد است ( هل ادلک شجره الخلد و ملک لایبلی-سوره طه)

اما بهترین انتخاب این است که از خواستن حکومت دائمی و باقی نجات پیدا کنیم

اگر چه خواستن دولت و مقام باقی به نام دولت امام زمان باشد

گویند بودا شاهزاده بود ودارای ثروت و مکنت   ولی او همه چیز را رها کرد تا آزاد شود

غلام همت آنم که زیر چرخ کبود ز هرچه رنگ تعلق پذیرد آزاد است