لذت و الم

در مباحث قدیم روانشناسی رفتار به بحث  لذت  و درد تاکید شده است

مثلا گفتند هرچه هدف انسان پرجاذبه باشد لذت فراوانی را وعده می دهد

اما اگر انسان در تجربه بداند راه رسیدن به هدف دشوار و با مرارت است جاذبه کم می شود

یعنی لذت با شدت جاذبه رابطه مستقیم دارد و با سختی های همراه آن رابطه عکس دارد

و یکی از چیز های که رابطه لذت و هدف را معکوس می نماید زمان وصال هدف است

ضرب المثلی داریم که می گوید سیلی  نقد به از حلوای نسیه

در زندان ها هم اگر کسی حکم ابد داشته باشد بهتر است از بلاتکلیف بودن

اما من می خواهم از منظر دیگری به مسئله لذت و الم بپردازم

اگر هدف ما واقعی باشد لذت و الم واقعی و محدود دارد مثلا خوردن غذای لذیذ و گرسنگی

اما اگر هدف ما یک هدف  خیالی  توهمی آرمانی  باشد لذت و الم خیالی و نا محدود دارد

متاسفانه وقتی لذت و   الم  خیالی باشند در ثانیه متلاطم  و آشفته می شوند و....

مثلا تصور کنید لذت پیروزی  یا درد  شکست که معمولا غیر واقعی و اعتباری اند

اگر درمقایسه با دیگران پیروز میدان به حساب آییم معلوم نیست حظی از حقیقت و اصالت داریم

آیا عموم مردم توجه دارند که گاهی به دنبال پیروزی و کمال آرمانی و اعتباری اند

و   در واقعیت شاید شرایط آنان از قبل نیز بدتر شود؟

اکثر افراد به دنبال جو گیر شدن  به حرکت در می آیند

باید به دقت اصالت ها را جستجو کرد و عاشق واقعیت ها باشیم اگر چه تلخ باشند